Ενεργοποιώντας τον πολίτη

Πολλοί θεωρούν ότι η ενεργοποίηση του πολίτη είναι υποχρέωση της κυβέρνησης.

Όχι. Η ενεργοποίηση του πολίτη είναι προσωπική επιλογή. Όπως ο καθένας μπορεί να ενεργοποιήσει τον εργαζόμενο, τον φίλο ή τον ήρωα μέσα του, έτσι δύναται να ενεργοποιήσει και τον πολίτη. Η ευθύνη της κυβέρνησης είναι να δώσει την δυνατότητα στον ενεργοποιημένο πολίτη να δράσει. Να μην ξεχνάμε όμως ότι και η κυβέρνηση αποτελείτε από πολίτες. Στην παρούσα κατάσταση όπου αυτές οι ευκαιρίες για δράση του πολίτη δεν υπάρχουν είναι ευθύνη του πολίτη να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες.

Πώς μπορεί να γίνει όμως αυτό; Η ανεύρεση ενός υποθετικού σχεδίου ενός υποθετικού κόμματος υποψηφίου για την διακυβέρνηση που θα δημιουργήσει αυτές τις συνθήκες είναι το λιγότερο αδόκιμη επί της παρούσης. Το ζήτημα δεν είναι τι μπορούν να κάνουν οι άλλοι, αλλά τι μπορώ να κάνω εγώ (ο κάθε εγώ εννοείται) τώρα. Ο απώτερος σκοπός θα πρέπει (δυστυχώς χρησιμοποιώ για πρώτη φορά τη λέξη «πρέπει») να είναι η δημιουργία μίας τάσης, ενός πολιτευμένου (και όχι αναγκαστικά πολιτικού) ρεύματος. Μια μαζική τάση θα ανάγκαζε το παγιωμένο σύστημα να αλλάξει.

Για ένα μεγάλο διάστημα φαινόταν ότι αυτή η τάση θα ερχόταν από την αποχή. Οι απανταχού apolitic του κόσμου θα άλλαζαν με την αποχή τους το σύστημα. Η άποψη αυτή αποδεικνύεται λάθος όταν αναλογιστούμε ότι το σύστημα έχει καθιερωθεί. Η λογική ήταν ότι το σύστημα θα αναλογιστεί τις εύθηνες του και θα αλλάξει προς το καλύτερο όταν αντιμετωπίσει μια μεγάλη αποχή, ένα μαζικό ρεύμα απέχθειας προς αυτό. Συνειδητοποιούμε όμως όλο και περισσότερο ότι αυτή η αποχή από τα κοινά δίνει στο σύστημα την ευκαιρία να εξελίσσεται χωρίς να αλλάζει τα θεμέλιά του που σίγουρα δεν βρίσκονται στον ενεργό πολίτη. Άρα η τάση θα πρέπει να έρθει διαφορετικά.